ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΑΝΑΛΟΓΙΕΣ

         Κι επειδή το κατά Χρυσή Αυγή ανάγνωσμα δεν έχει τέλος, με τη    δημοσιοποίηση πρακτικών και δράσεων του φασιστικού αυτού μορφώματος, η ανάλυση, με επίκεντρο τη «νύχτα των μεγάλων μαχαιριών», ορισμένων πλευρών της ταξικής φύσης του ναζισμού από το Θ. Παπαρήγα στο άρθρο του για την «Ταξική Φύση του ναζιστικού κόμματος» γίνεται  περισσότερο από ποτέ επίκαιρη.

                «Αν το NSDAP  (Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό  Κόμμα) έδειξε τέτοια συγκινητική  φροντίδα για τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, πώς εξηγείται τότε η ύπαρξη μέσα  στα SA (Ομάδες Εφόδου- παραστρατιωτική οργάνωση του NSDAP), την πρώτη και σπουδαιότερη οργάνωσή του, ενός ισχυρού ρεύματος που προβάλλει αιτήματα ασυμβίβαστα με τα συμφέροντα και τις βλέψεις των «Μαικήνων» του; (…)

Κατά τη γνώμη μας, η απάντηση βρίσκεται μέσα στην ίδια την αντιφατική φύση των κομμάτων, πολιτικών οργανισμών που εξυπηρετούν οικονομικά συμφέροντα αλλά δεν ταυτίζονται μαζί τους και που τα εξυπηρετούν με  το δικό τους πολιτικό τρόπο.

Σαν πολιτικό κόμμα, το NSDAP ήταν από την αρχή  φορέας μιας τέτοιας αντίφασης. Η πολιτική και η ιδεολογία του εξυπηρετούσαν  από την αρχή τα συμφέροντα του μονοπωλιακού κεφαλαίου, όπως άλλωστε έδειξε, από το 1920 κιόλας, το ιταλικό παράδειγμα. Ετσι εξηγείται και η ανοχή  των αρχών απέναντι στις βιαιοπραγίες του, που αντιμετωπίζονται σαν νεανικές τρέλες, και καμιά φορά, τιμωρούνται  «πατρικά». (…)

Στη Γερμανία, αμέσως μετά τον πόλεμο, δημιουργήθηκαν μια σειρά αντεργατικών ενώσεων, που αποτελούνταν από απόστρατους αξιωματικούς, τυχοδιώκτες και μπράβους. Τέτοιες οργανώσεις ήταν και τα «εθελοντικά σώματα» (FreiKorps) που βοήθησαν  στη συντριβή  της Γερμανικής επανάστασης. Η «αποστολή» τους  ήταν να ασκούν τρομοκρατική δράση ενάντια σε εργάτες και αγρότες. Οι ενώσεις αυτές ήταν οι ένοχοι για όλες τις δολοφονίες αριστερών πολιτικών από το 1919 ως το 1923.Το NSDAP, που στην αρχή ήταν μια απ’ αυτές τις πολυάριθμες ενώσεις, κατέληξε να απορροφήσει όλες τις άλλες αντεργατικές συμμορίες.(…)

Όμως το NSDAP είναι ακριβώς αυτό που λέει η ονομασία του, δηλ. ένα πολιτικό κόμμα και όχι ένας απλός εκτελεστικός μηχανισμός του μεγάλου κεφαλαίου, όπως θα ήταν πχ. μια νομική ή  λογιστική εταιρεία. Έρχεται σε επαφή και σύνδεση με μάζες, από τη φύση  τους διαφορετικές από τα συμφέροντα που το NSDAP εκφράζει, και έτσι, διαφοροποιείται και αυτό. Το ίδιο το όνομα του κόμματος είναι χαρακτηριστικό. Εθνικό Σοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα. Η μαζική  βάση του NSDAP είναι κυρίως μικροαστική και, κατά πιο δεύτερο λόγο, μεσοαστική.

Μια στατιστική της 1^ης Γενάρη 1935 μας δίνει μία εικόνα:

              Το 7,3% όλου του «επαγγελματικά απασχολούμενου πληθυσμού» του Ράιχ ανήκει στο NSDAP. Απ’ αυτό βλέπουμε ότι το NSDAP ήταν ένα τεράστιο κόμμα.

                 Στο NSDAP ανήκε το 20% των δημοσίων υπαλλήλων, ενώ στους δασκάλους και καθηγητές το ποσοστό έφτανε το 30%.

                          Στο NSDAP  ανήκει το 15% των «αυτοαπασχολούμενων»

              Στο NSDAP ανήκει το 12%  των «μη δημοσίων» υπαλλήλων.

           Το ποσοστό των βιομηχανικών εργατών  που είναι μέλη του NSDAP είναι γύρω  στο 5% του συνόλου  των βιομηχανικών εργατών. Γενικά, λίγοι εργάτες έγιναν μέλη του NSDAP παρά το όνομά του.  Πριν το 1933, το NSDAP ούτε κατόρθωσε, αλλά ούτε έδειξε  μεγάλη συνέπεια στην προσπάθεια να δημιουργήσει χωριστή οργάνωση εργατών.(…)Ο ίδιος ο Χίτλερ «υπέδειξε» στο Συνέδριο του NSDAP  του 1937  να μην παρελάσουν  χωριστές ομάδες εργατών. Αυτό δείχνει καθαρά ότι δεν ήθελε  τη χωριστή παρουσία των εργατών γιατί  αυτό θύμιζε  την ταξική πάλη ή έστω την ταξική  «απόσταση». Σαν γνήσιο κόμμα της αστικής τάξης, το NSDAP δεν μπορούσε να υποφέρει τη θέα  των χωριστών οργανωμένων εργατών ούτε μέσα στα ίδια του τα πλαίσια. (…)

Βλέπουμε λοιπόν, ότι το βασικό μαζικό στήριγμα του NSDAP ήταν –από άποψη οργανωμένης μαζικής βάσης, αλλά και εκλογικής βάσης- τα μεσαία στρώματα ιδιαίτερα  αυτά της πόλης. Αυτό χρησιμοποιήθηκε για να «ξαναγραφτεί»  δηλ. να παραποιηθεί η ιστορία. Στη σειρά άρθρων, μελετών κλπ.  που γράφτηκαν στην Ομοσπονδιακή  Δημοκρατία της  Γερμανίας με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 50 χρόνων από την άνοδο στην εξουσία του NSDAP, προβλήθηκε συχνά το επιχείρημα: Αφού μέσα στο NSDAP βρίσκονταν κυρίως μεσαία στρώματα, το NSDAP ήταν το κόμμα των μεσαίων στρωμάτων. Έτσι «βγαίνουν λάδι»  τα μονοπώλια. Οι τοποθετήσεις  αυτές «ξεχνούν» τη βασική ιστορική  αποστολή του NSDAP: να συνδέσει τις μάζες με  την πολιτική και την άσκηση της πολιτικής του μεγάλου κεφαλαίου. Πράγμα που το NSDAP πέτυχε λαμπρά.

Για να το πετύχει όμως αυτό έπρεπε να γίνει αυτό ακριβώς που έγινε: ένας πολιτικός οργανισμός της αστικής τάξης, κατά συνέπεια ένας οργανισμός  βαθιά αντιφατικός, που θα ήταν σε θέση να εκφράζει με ένα μαζικό τρόπο την πολιτική των μεγιστάνων. Ο ίδιος ο χαρακτήρας του επέβαλε  την αντιφατικότητά του.

Εδώ όμως πρέπει να δούμε και την άλλη πλευρά: Η αντιφατικότητα του NSDAP δεν σημαίνει  συνύπαρξη στο εσωτερικό  του αντιπάλων ισοτίμων παραγόντων. Σημαίνει αντανάκλαση στο εσωτερικό των πραγματικών ταξικών αντιθέσεων, αλλά κάτω από την κυριαρχία ενός από τους πόλους, στη συγκεκριμένη περίπτωση του  μεγάλου κεφαλαίου, ο οποίος  προσδιορίζει τον πραγματικό ταξικό χαρακτήρα  του Κόμματος.  Η κυριαρχία  αυτή εκφράζεται  πολιτικοϊδεολογικά και «ψυχολογικά». Πράγμα που σημαίνει  ότι η δικτατορία  της κυρίαρχης τάξης υπάρχει και μέσα στο  κόμμα ή στα κόμματά της.

Η πορεία των πραγμάτων  δείχνει  ακριβώς αυτό: Ότι τα διάφορα στοιχεία του NSDAP, διαφορετικά και –ως ένα  βαθμό- αντίθετα μεταξύ τους, βαδίζουν μαζί και μαθαίνουν βαθμιαία να προσαρμόζονται μεταξύ τους. Το ένα δεν μπορεί  να κάνει χωρίς το άλλο.

Η προσαρμογή όμως δεν γίνεται  ισότιμα. Σε τελευταία ανάλυση, δεν είναι ίσως ούτε καν αμοιβαία. Στην πραγματικότητα, η μικροαστική  μάζα προσαρμόζεται στις απαιτήσεις  της πολιτικής της μεγαλοαστικής τάξης.»

         Και στα καθ’ ημάς, ο Βηματοδότης στο ΒΗΜΑ της Κυριακής σαν να το θεωρεί σχεδόν φυσικό κι αυτονόητο επισημαίνει ότι η χρηματοδότηση προς την Χρυσή Αυγή απ’ αυτούς «που θέλουν να ονομάζονται ευυπόληπτοι  επιχειρηματίες και εφοπλιστές δεν θα έχει την ίδια  ροή που λέγεται ότι είχε έως τώρα» γιατί «δεν έχουν συνηθίσει να συναναστρέφονται με μαχαιροβγάλτες, μπράβους, προστάτες νυκτερινών κέντρων και λοιπά… στοιχεία».