Η Αγροτική Τράπεζα θα είχε
οδηγηθεί σε κλείσιμο και εκκαθάριση, εάν δεν είχε υιοθετηθεί η απόφαση για τη
μεταβίβασή της στην Τράπεζα Πειραιώς, δήλωσε ο διοικητής της Τράπεζας
της Ελλάδος Γιώργος Προβόπουλος
Η εργοδοσία της Ελληνικής Χαλυβουργίας
προχώρησε την Τετάρτη 1 Αυγούστου, σε έξι απολύσεις, έχοντας την απαίτηση να
μην καταβάλει αποζημίωση. Η εργοδοσία στράφηκε σε βάρος ενός μέλους του
Σωματείου, δύο αναπληρωματικών μελών και τριών πρωτοπόρων στην απεργία εργατών.
Τρόφιμα διένειμε η Χρυσή Αυγή στην πλατεία
Συντάγματος, παρουσία βουλευτών του κόμματος, αποκλειστικά και μόνο προς
Έλληνες αναξιοπαθούντες.
Στην ιστοσελίδα του ο Θ. Πάγκαλος καλεί
πολίτες να συμβάλουν στη συγγραφή του βιβλίου του με τίτλο «Μαζί τα φάγαμε».
Σύμφωνα με το ΒΗΜΑ ήταν τόση μεγάλη η ανταπόκριση των πολιτών που έπεσε το
δίκτυο στην ηλεκτρονική σελίδα Mazi ta fagame.
Ειδήσεις των τελευταίων ημερών που σκιαγραφούν το ασφυκτικό πλαίσιο της οικονομικοπολιτικής κρίσης και της συντηρητικοποίησης
της κοινωνίας. Καθημερινά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τους πολιτικούς εκβιασμούς των
κυβερνώντων, τους πειθαναγκασμούς, τα
αμείλικτα καθημερινά προβλήματα που
βιώνουμε με τη φτωχοποίηση ενός τεράστιου
αριθμού ανέργων αλλά και εργαζόμενων, την ιδεολογική μας αποσύνθεση, την
εγκατάλειψη από την πλειοψηφία κάθε οράματος και δεκάδες άλλες μεταβολές που
επισυνάπτει πάνω στην κοινωνία η διαχείριση από τους κυβερνώντες της καπιταλιστικής
κρίσης.
Οι κυβερνώντες επαναλαμβάνουν ακούραστα, και
μείς αναμασάμε τα λόγια τους, για την
ωφέλεια που θα προκύψει για την κοινωνία από την απαγκίστρωση των
κοινωνικών οργανισμών από τον κρατικό εναγκαλισμό, αποσιωπώντας ότι έτσι αποδεσμεύονται ολοένα και περισσότεροι
μηχανισμοί ανεξέλεγκτης παρέμβασης,
μηχανισμοί που είναι στενά συνδεδεμένοι με ισχυρά συμφέροντα της αγοράς. Μέσα
από απόκρυφες διοικητικές πράξεις μεταβιβάζεται ο έλεγχός τους, ξεπουλιέται
έναντι πινακίου φακής, αλλάζουν
χαρακτήρα κοινωφελείς οργανισμοί. Αποκρατικοποίηση σημαίνει ιδιωτικοποίηση,
εμπορευματοποίηση και ολιγοπώλιο απροσπέλαστο.
Συγχρόνως όμως χρησιμοποιείται το κράτος για τη διόγκωση
των κατασταλτικών μηχανισμών, για τη βίαιη
αστυνόμευση της κοινωνικής ζωής, τη βάναυση επέμβαση για την καταστολή των εργατικών αγώνων, όπως πρόσφατα στη
χαλυβουργία. Και όλα αυτά δεν είναι παθογόνα
στοιχεία του συνολικού κρατικού συστήματος, αλλά αποτελούν
δομικά χαρακτηριστικά του συστήματος κυριαρχίας, που μονιμοποιούνται.
Κι ενώ βιώνουμε καθημερινά την άγρια επίθεση του καπιταλισμού στις ζωές μας δεν συνειδητοποιούμε ακόμα πως αυτό που
πιστεύαμε, πως ό,τι κατακτά το λαϊκό κίνημα είναι για πάντα κατακτημένο και ότι
νομοτελειακά προοδεύουμε αποσπώντας τοκομερίδια από τη δύναμη του καπιταλισμού,
δεν ισχύει. Ο καπιταλισμός επιδεικνύει μια εκπληκτική δυναμική έτσι που καμιά
κατάκτηση του λαϊκού κινήματος να μην είναι σίγουρη, καμιά νίκη να μην μπορεί
να μεταστραφεί στο αντίθετό της. Πάντα υπενθυμίζει τη δύναμή του και ιδιαίτερα
σε όσους σηκώνουν κεφάλι και αποδεικνύουν ότι η απεργία δεν είναι καθόλου
ξεπερασμένο μέσο αντίδρασης των εργαζομένων, όπως πολλοί ισχυρίζονται.
Κι όμως πολλοί εργαζόμενοι και άνεργοι
βυθισμένοι στην αθλιότητα και απελπισία, κουρασμένοι από την αβίωτη
καθημερινότητά τους, ναρκωμένοι από τη χρόνια χειραγώγηση αδυνατούν να
αντιδράσουν κι αναζητούν σωτήρες, όποιον τους υπόσχεται τον πιο άμεσο και
εύκολο τρόπο να δραπετεύσουν από τη ζωή τους. «Τα λεβεντόπαιδα» λοιπόν της Χρυσής
Αυγής είναι εύκολο να τους «εξαγοράσουν»
με μια σακούλα… τρόφιμα. Κι έτσι όλοι ετούτοι που για χρόνια κινούνταν στο
υπόγειο και «περιθώριο» των θαλάμων της εξουσίας, αφού για χρόνια πολλά
περιφέρονταν δεξιά και κεντρικά για να αποβάλουν τα σημάδια των αμαρτιών τους από
την επτάχρονη δικτατορία και να εξαγνιστούν, τώρα, εν μέσω κρίσης, προβάλλονται,
χωρίς καν προσωπείο, σαν υπέρμαχοι των
δικαιωμάτων των ελλήνων με την επιδοκιμασία ή το λιγότερο την ανοχή μεγάλου
τμήματος του λαού.
Και όλα αυτά δεν προέκυψαν ξαφνικά ως κεραυνός
εν αιθρία. Ο κυνισμός, που ξεχειλίζει από την ιστοσελίδα του Πάγκαλου και υποκατέστησε,
αφού τα απαξίωσε, τα εργατικά σύμβολα και τις ταμπέλες του μαρξισμού, που σ’ άλλους καιρούς
επικαλούνταν, προλείανε το έδαφος για το
βαθμιαίο εκφασισμό μας.
Όλα λοιπόν πάνε καλά … για την κυρίαρχη τάξη,
αφού πολλοί από μας επιμένουμε, σαν πολεμιστές, να πεθαίνουμε στη θέση που μας καθόρισαν,
σύμφωνα με τις διαταγές και χωρίς πολλά παρακάλια μάλιστα. Η ζώνη επίθεσης σταθεροποιείται.
Και μεις για πόσο ακόμα θα αρνούμαστε να οργανώσουμε τη δική μας
επίθεση για τη συντριβή του μονόδρομου της
καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης που επιβάλλεται;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου