Δευτέρα 27 Αυγούστου 2012

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΕΣ


             Σε ερώτηση Γερμανού δημοσιογράφου σχετικά με το αντιμνημονιακό λάβαρο που είχε σηκώσει τα δυο χρόνια που αντιπολιτευόταν τον Γιώργο Παπανδρέου, ο Πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, απάντησε με το  "ουδείς αναμάρτητος»
             Ο ικέτης,  στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, πρωθυπουργός  αναφωνεί το δικό του  «mea culpa», που έχει ένα άρωμα θρησκείας, και  θέλει να πείσει  από τη μια, τα κυρίαρχα κέντρα της Ευρώπης ότι είναι ικανός να φέρει εις πέρας το έργο που του έχουν αναθέσει  και από την άλλη, το λαό που εκπροσωπεί ότι με τις διαπραγματεύσεις του εξασφαλίζει τα συμφέροντά του. Μας εμπαίζουν οι κυβερνώντες κι εμείς συνεχίζουμε να πιστεύουμε στην ικανότητα και την πρόθεσή τους να  μας εκπροσωπούν. Ισχυρίζονται  ότι  τάχα μου  είμαστε ο κυρίαρχος λαός και εμείς το πιστεύουμε κι έτσι μας διαθέτουν όπως θέλουν, σαν ζώα σε πλειστηριασμό, με τη συγκατάθεσή μας. Κατοχυρωνόμαστε σε όποιον πλειοδοτεί σε υποσχέσεις.
            Η νάρκωσή μας  μοιάζει να συνεχίζεται. Νάρκωση με ουσίες,  νάρκωση με αυταπάτες, νάρκωση μέσα από τη διαχείριση της πληροφορίας και της γνώσης από τα πολυπλόκαμα τέρατα των ΜΜΕ που εισβάλλουν σε κάθε στιγμή της ζωής μας και  κατασκευάζουν γεγονότα. Τι θα πρέπει ακόμη να ζήσουμε για να καταλάβουμε το παιχνίδι που παίζεται στην πλάτη μας; Μέχρι πότε θα αυταπατόμαστε ότι ακόμη δεν ξέρουμε, δεν τα εξετάσαμε όλα,  δεν είμαστε βέβαιοι για το τι συμβαίνει, δεν έχουμε ακόμα καταλάβει,  δεν έχουμε  αναλύσει…  Μέχρι πότε θα αναβάλλουμε την αντίδρασή μας , κάθε μας πράξη  για την επόμενη μέρα;
              Μετά το πρώτο μνημόνιο περιμέναμε τον πρώτο  Σεπτέμβρη τις μεγάλες αντιδράσεις που δεν ήρθαν ποτέ, από ποιον τις περιμέναμε, αφορούσαν άλλους, όχι εμάς;  Τώρα πάλι ένας Σεπτέμβρης που επενδύεται με προσδοκίες έκρηξης και εξέγερσης,  έτσι από το πουθενά σαν θαύμα. Χρόνια τώρα αναβάλλοντας συνέχεια  από τη μια μέρα στην άλλη τη διεκδίκηση της αξιοπρέπειάς μας θα φτάσουμε στο τέλος μας εξαχρειωμένοι, εξευτελισμένοι, εκπορνευμένοι.
        Δυο κάτοικοι στη Νέα Μανωλάδα έσερναν επί μια ώρα με το αυτοκίνητο τους 30χρονο αιγύπτιο……….
             Μια νέα Βαβέλ χτίζεται μέσα στην καρδιά των μεγαλουπόλεων,  ή ακόμα και στην ύπαιθρο, όπου διάφορες φυλές της κατατεμαχισμένης εργατικής  τάξης, των σύγχρονων σκλάβων και κολασμένων μιλούν άλλες γλώσσες, ζουν σε συνθήκες δουλείας και τους κατηγορούμε  πως μας παίρνουν τις δουλειές, αφού τους έχουμε εκμεταλλευτεί σκληρά.Και όσο αυτό το σύστημα καταδικάζει στον αφανισμό χιλιάδες ανθρώπους, ερημώνει πόλεις, δημιουργεί γκέτο, η θηριωδία και ο νόμος της ζούγκλας τείνει να αντικαταστήσει κάθε προηγούμενη κοινωνικότητα. Και όμως πιστεύουμε ακόμα πως είμαστε δημοκράτες και φιλόξενοι ακόμα κι αν τις φασιστικές προπαγάνδες, που πλειοδοτούν σε  ρατσιστικές δημαγωγικές κορώνες,  τις επιτρέπουμε  να μετατραπούν σε πράξη με μας τους ίδιους πρωταγωνιστές.
          Επεισόδια ανάμεσα στην αστυνομία και 200  περίπου ατόμων  που συγκεντρώθηκαν και απέκλεισαν την πύλη, με επικεφαλής τον βουλευτή της Χρυσής Αυγής σημειώθηκαν στο στρατόπεδο της Κορίνθου λόγω της απόφασης της αστυνομίας να συγκεντρώσει εκεί λαθρομετανάστες που συνέλαβε κατά την επιχείρηση "Ξένιος Ζευς…….
             Οι φασίστες  με τη μεγαλόστομη δημαγωγία τους μας συμφιλιώνουν με  την αδυναμία μας, καλύπτουν με τις πράξεις βίας  το φόβο μας και … επιδιορθώνουν την καταρρακωμένη αξιοπρέπειά μας ενισχύοντας την απάνθρωπη εκμετάλλευση και συμπεριφορά προς τους  πιο  αδύναμους.
             Ζώντας, πολλοί από μας,  στα χρόνια της ευμάρειας, μια ζωή που αναπαυόταν στην ησυχία της βεβαιότητας και ονειρευόταν διακοπές σε Μύκονο και σπίτια με πισίνες δεν μάθαμε  να αγωνιζόμαστε και  να ζούμε  μια ζωή με μεγάλους ανέμους και θύελλες. Ζώντας  τώρα με την τρεμούλα της αυριανής βεβαιότητας δεν έχουμε  τη δύναμη  παρά μόνο να χλευάζουμε, να  βασανίζουμε  τον αδύναμο μετανάστη από το φόβο μήπως και του μοιάσουμε και όλο και να πληθαίνουν όσοι επιδοκιμάζουν τους τραμπουκισμούς και τα στοχευμένα παραληρήματα της  Χ.Α.
        Πάνω από δυο χρόνια στη μέγγενη των μνημονίων, όλα αυτά που υπόβοσκαν ήρθαν στην επιφάνεια:   Περιφρόνηση των αδυνάτων, των αφοπλισμένων, του ανθρώπινου πόνου, των ιερών αισθημάτων, εκμετάλλευση χαμηλών ενστίκτων, καταπίεση συνειδήσεων, ανανδρία μπροστά στην  καθοδηγούμενη κοινή γνώμη, δημιουργία μιας άβουλης μάζας που αφήνεται να την οδηγεί όπου θέλει μια φούχτα μασκοφόρων  του αρπαχτικού δικαίου, που αδειάζει τις τσέπες του κόσμου πίσω από τις πλάτες του, που μας επιβάλλει τη φριχτή αυτή σκλαβιά και φαντάζεται πως μας αποζημιώνει  κάνοντας γαργάρα με ξεθυμασμένες λέξεις όπως δημοκρατία, δικαιοσύνη, έθνος,   κλπ.
             Φρόντισε ο κυρίαρχος λόγος   σ΄ όλα αυτά τα χρόνια της ευμάρειας  να συκοφαντεί   όλες τις ιδέες για ριζικό μετασχηματισμό της κοινωνίας,  για να χρεωκοπήσουν  από τα πριν στη συνείδησή μας, να δηλητηριάσει  την εμπιστοσύνη μας σ’ αυτές…    
         Στον ανακριτή οδηγήθηκε ο τριαντάχρονος  ο οποίος κατηγορείται για την εν ψυχρώ δολοφονία του 54χρονου οδηγού ταξί στην Πάρο μετά τη ληστεία σε υποκατάστημα τράπεζας. Ο 30χρονος, ο οποίος θα απολογηθεί την Πέμπτη για συμμετοχή στην οργάνωση «Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς» ζήτησε προθεσμία για να απολογηθεί....
             Μια νεότητα που αισθάνεται στο πρόσωπό της τη  δηλητηριασμένη ανάσα μιας κοινωνίας που παραπαίει, χωρίς αυτοσεβασμό και αξιοπρέπεια, που ζητιανεύει την επιβίωσή της, νιώθει το αίσθημα της εκδίκησης να ζητά διέξοδο. Θα φτάσουμε στο σημείο να μη σκοτίζεται κανείς για  την αλλαγή της κοινωνίας, οι κυρώσεις να είναι άμεσες, η δικαιοσύνη να δουλεύει για λογαριασμό της εκδίκησης;
        Λοιπόν,  « Το ερώτημα:  “Τι να κάνουμε;” Ορθώνεται τα τελευταία χρόνια  με φοβερή δύναμη..»
      Σίγουρα, υπάρχουν πολλές μορφές δράσης,  πολλά ρυάκια αγανάκτησης που αναβλύζουν σκόρπια μέσα στην κοινωνία, μόνο που χρειάζονται όλα αυτά να συνενωθούν σε ένα γιγάντιο ποτάμι που να ξέρει που πηγαίνει: στον κομμουνιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας.

2 σχόλια:

Ανδρέας είπε...

Για άλλη μια φορά ένα εξαιρετικό κείμενο. Τα συγχαρητήριά μου.

Προλύτης είπε...

Ευχαριστώ.Μόνο να μην πνιγούμε στα λόγια μας - αν δεν δικαιωθούν από τις πράξεις μας