ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΚΑΙ ΑΠΑΝΘΡΩΠΙΑ

 

 Η κυβέρνηση Κ. Μητσοτάκη ασκώντας την εξουσία πάνω από τετραετία, με το σύνολο των μέσων μαζικής ενημέρωσης να την υποστηρίζουν, συνεχίζει απρόσκοπτα να προβάλλει για πραγματικότητα μια εικονική στην οποία θριαμβεύει.

       Η συνάντηση προ ημερών του Κ. Μητσοτάκη  με τον τούρκο ηγέτη Τ. Ερντογάν σχεδόν παρουσιάστηκε σαν δικαίωση της πολιτικής της Ελλάδας και προσωπικά του Κ. Μητσοτάκη, ξεκομμένα από τα ευρύτερα σχέδια του αμερικανονατοϊκού παράγοντα, αλλά και τις φιλοδοξίες του Ερντογάν για επιρροή της χώρας του στην περίπλοκη γεωπολιτική της ανατολικής Μεσογείου.  Η  παρέμβασή του Κ. Μητσοτάκη στο θέμα της μουσουλμανικής μειονότητας, αν και η πολύ προσεκτική και προσεγμένη διατύπωση εγείρει υποψίες για μια συμφωνημένη διαφωνία, η πλειάδα των συμφωνιών που υπογράφηκαν, η διευκόλυνση για τις  βίζες στα 10 νησιά, που ένας κακόπιστος θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι αντιμετωπίζονται σαν να βρίσκονται σε άλλο καθεστώς από την υπόλοιπη χώρα, θεωρήθηκαν επιτυχίες της χώρας.

         Από την άλλη,  καθώς η ακρίβεια όλο τον τελευταίο καιρό είναι το κυρίαρχο θέμα της επικαιρότητας,  η κυβέρνηση προσπαθεί να την δικαιολογήσει βγάζοντας τον εαυτό της έξω από το κάδρο των υπευθύνων γι’ αυτή και προσποιείται ότι ενδιαφέρεται για τον έλεγχό της με επιδόματα και καλάθια νοικοκυριού. Και είναι όλα αυτά που λειτουργούν ως το  ελάχιστο δίχτυ ασφάλειας, για να ελέγχονται οι αντιδράσεις του λαϊκού κινήματος, επειδή  πια το κράτος πρόνοιας έχει  …αποσυρθεί και όλοι ομνύουν στις αγορές.  Γιατί η παγκοσμιοποίηση στην πραγματικότητα δεν έχει κάνει το αστικό κράτος ανίσχυρο. Μπορεί το παγκόσμιο κεφάλαιο να κυκλοφορεί ελεύθερα σε όλο τον κόσμο και να διασχίζει κάθε είδους εδαφικά σύνορα, χρειάζεται όμως τοπική υποστήριξη και επιβολή όσο ποτέ, ίσως τώρα περισσότερο από ποτέ. Όλοι αυτοί λοιπόν οι ηγετίσκοι, μικρόνοες και αλαζονικοί όπως ο Κ. Μητσοτάκης, το παγκόσμιο κεφάλαιο εξυπηρετούν με την πολιτική τους και   το προσποιητό ενδιαφέρον για τις λαϊκές ανάγκες, που συγκαλύπτουν με δημαγωγίες.  

           Τριάντα χρόνια  μετά την αγαλλίαση της καπιταλιστικής Δύσης για τη νίκη της επί του κομμουνισμού ο κόσμος της εργασίας θερίζει του καρπούς αυτής της νίκης των καπιταλιστικών κρατών με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές τους που είναι ανισότητα, φτώχεια, παγκόσμιες  οικονομικές, επισιτιστικές, χρηματοοικονομικές, κοινωνικές και οικολογικές κρίσεις, διακρατικά οργανωμένα εγκλήματα, πολλαπλασιασμός στρατιωτικών εξοπλισμών, πόλεμοι. Με τη Δύση πάντα στο λόγο της να μιλά για δικαιώματα και  ελευθερίες.

          Ο τελευταίος όμως πόλεμος στη Γάζα είναι ένα ισχυρό μάθημα της δυτικής υποκρισίας. Όλοι οι κανόνες έχοντας παραβιαστεί δεν είναι σε θέση πια οι δυτικές δυνάμεις να προσποιηθούν αξιόπιστα ότι υπάρχει κάποιο παγκόσμιο σύστημα κανόνων δικαίου που να υποστηρίζουν, όπως συνέβαινε μετά την ναζιστική ήττα. Πολύ περισσότερο οι  ΗΠΑ που έφτασαν να  ασκήσουν βέτο σε ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για «άμεση κατάπαυση του πυρός» στη Λωρίδα της Γάζας, όπου συνεχίζεται η σφαγή των αμάχων.

          Και είναι κάποιες τέτοιες συμπεριφορές ή και κάποια λόγια, κάποιες εικόνες που συμπυκνώνουν αυτήν την εφιαλτική πραγματικότητα που τείνει να κυριαρχήσει. Η εικόνα με τους ημίγυμνους Παλαιστίνιους κρατουμένους είναι από τον πόλεμο στην Παλαιστίνη, όμως έρχεται από έναν εφιάλτη που νομίζαμε ότι ξεπεράσαμε με το τέλος του Β παγκοσμίου πολέμου.  

         Οι ίδιες οι ισραηλινές δυνάμεις έδωσαν στη δημοσιότητα ένα βίντεο, στο οποίο εικονίζονται δεκάδες παλαιστίνιοι αιχμάλωτοι καθισμένοι οκλαδόν στο έδαφος, γυμνοί ,μόνο με τα εσώρουχα και τα χεριά ψηλά πίσω από το κεφάλι τους στη Λωρίδα της Γάζας. Οι Ισραηλινοί ισχυρίζονται ότι πρόκειται για άνδρες της Χαμάς, ενώ συνεχίζει για τρίτο μήνα να εξαπολύει συνεχείς βομβαρδισμούς με τις  χερσαίες του επιχειρήσεις να έχουν επεκταθεί σε όλη τη Λωρίδα της Γάζας.

          Οι εικόνες με τους ημίγυμνους Παλαιστίνιους δεν είναι ούτε οι πιο συγκλονιστικές ούτε οι πιο φρικιαστικές από τις επιχειρήσεις των Ισραηλινών. Τα νεκρά ή τραυματισμένα παιδιά, τα γκρεμισμένα κτίρια από τις ισραηλινές βόμβες είναι που αποτυπώνουν τη φρίκη από τις ισραηλινές πολεμικές επιχειρήσεις. Αυτές όμως οι εικόνες των ημίγυμνων ανδρών, που οι ίδιοι οι ισραηλινοί δημοσιοποίησαν, είναι ενδεικτικές  για τα μέσα, πέρα από την ανεξέλεγκτη βία,  που χρησιμοποιούν οι Ισραηλινοί για να κάμψουν τον δεινοπαθούντα λαό των Παλαιστινίων. Φαίνεται ότι ένας από τους κεντρικούς στόχους τους είναι η ταπείνωση, η απώλεια της αξιοπρέπειας, για να προκαλέσουν συναισθήματα ντροπής και κατωτερότητας, σ’ ένα ψυχολογικό πόλεμο που καταστρέφει τα ψυχικά αποθέματα των καταδιωκόμενων Παλαιστινίων.    

          Χωρίς ρούχα, αφαιρώντας τους την κοινωνική τους εικόνα,   με τα χέρια πίσω από το κεφάλι, τελείως ευάλωτοι,  οι αιχμαλωτισμένοι είναι εντελώς ανυπεράσπιστοι και ταπεινωμένοι. Αυτή την αναγκαστική υποβίβαση, αυτή τη διαδικασία υποταγής που  θέλει να βλάψει, να αφαιρέσει την υπερηφάνεια, την τιμή, την αξιοπρέπεια του παλαιστινιακού λαού οι Ισραηλινοί με δεκάδες τρόπους σε όλα τα προηγούμενα χρόνια με τις απαγορεύσεις τους προσπαθούσαν να επιτύχουν. Με τους συνεχείς ελέγχους, τους αυθαίρετους περιορισμούς στην καθημερινότητα των Παλαιστινίων τους εξανάγκαζαν να αισθάνονται αβοήθητοι, τους τοποθετούσαν σε μια κατάσταση που ήταν δραματικά κατώτερη από αυτήν που κάθε ελεύθερος άνθρωπος πιστεύει ότι πρέπει να έχει. Και όπως η ταπείνωση και η υποβάθμιση του ατόμου μπορεί να οδηγήσει σε μια εντελώς κατεστραμμένη προσωπικότητα, ανάλογα και ομάδες και ολόκληρες κοινωνίες επηρεάζονται από αισθήματα ντροπής και ταπείνωσης. Και οι Ισραηλινοί κάτω από τη βάναυση πίεσή τους ταπεινώνοντας τους Παλαιστίνιους θέλανε να κάμψουν το φρόνημά τους, για να τους καταστήσουν αδύναμους για αντίσταση στη βία τους.

         Αυτή η δημόσια επίδειξη ταπείνωσης των Παλαιστινίων κρατουμένων είναι μια ακόμα απόδειξη της περιφρόνησης από τους Ισραηλινούς κάθε αρχής και κανόνα του διεθνούς δικαίου με τη σιγουριά ότι η υψηλή προστασία των ΗΠΑ και της ΕΕ τους εξασφαλίζει ασυλία.

           Η απανθρωπιά αυτού του πολέμου έχει προκαλέσει αγανάκτηση σε  χιλιάδες λαού ανά τον κόσμο που διαδηλώνουν ενάντια στο έγκλημα της εθνοκάθαρσης που διαπράττουν οι Ισραηλινοί εις βάρος των Παλαιστινίων. Για την κυρίαρχη εξουσία είναι υπαρκτός ο κίνδυνος να  αρχίζουν οι λαοί να σκέφτονται για τις πολιτικές που αφήνουν ερήμην τους να εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις και να αναρωτώνται γιατί  δεν υπήρξε σθεναρή αντίσταση και στις άλλες εγκληματικές ενέργειες τους. Κι αυτό θα είναι ο εφιάλτης για τους προπαγανδιστές της κυρίαρχης πολιτικής των οποίων η δουλειά είναι να κατασκευάζουν συναίνεση για απάνθρωπες πολιτικές πράξεις. Η πλατφόρμα συναίνεσης που, δεκαετίες τώρα,  είχε οικοδομηθεί από την οικονομική πολιτική μέχρι  τους λεγόμενους ανθρωπιστικούς πολέμους που εξαθλίωναν εργαζόμενους και εξόντωναν ανθρώπους μοιάζει αυτούς τους τελευταίους μήνες να απειλείται με διάλυση. Η οργή για τις πολιτικές που εξυπηρετούν το κεφάλαιο και φυσικά συνδέονται με τους απάνθρωπους πολέμους φαίνεται να εκφράζεται μέσα από τις κινητοποιήσεις για το σταμάτημα του πολέμου στη Γάζα.

           Το Ισραήλ όσο κι αν θέλει να κρύβεται πίσω από το ολοκαύτωμα για να προσποιείται το θύμα έχει καταστρέψει τη συμπάθεια των ανθρώπων προς αυτό. Αν οι ίδιοι οι Ισραηλινοί  έχουν πιστέψει  ότι οι Παλαιστίνιοι είναι υπάνθρωποι των οποίων οι ζωές αξίζουν ένα μικρό κλάσμα από αυτό που αξίζουν οι δικές τους ζωές και συμπεριφέρονται με ανάλογο με τους ναζί τρόπο προς τις …κατώτερες φυλές δεν μπορούν να απαιτούν και από τον υπόλοιπο κόσμο να υιοθετήσεις τις ρατσιστικές και ναζιστικές τους αντιλήψεις, με όποια προσχήματα.   

            Η νέα διεθνής τάξη που σηματοδότησε η πτώση του κομμουνισμού και το τέλος του Ψυχρού Πολέμου που ο κυρίαρχος λόγος προπαγάνδισε ότι βασίζεται στην πλουραλιστική δημοκρατία, το κράτος δικαίου, τα παγκόσμια ανθρώπινα δικαιώματα, τη γενική ευημερία, αποκαλύπτεται ότι περιλαμβάνει οικονομική εξαθλίωση και απάνθρωπους πολέμους.