ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΕΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ

 

Κι ενώ ένα  χρόνο τώρα  οι Ισραηλινές δυνάμεις κατοχής συνεχίζουν το γενοκτονικό τους έργο στη Γάζα, πάντα με το πρόσχημα της αυτοάμυνας του Ισραήλ, ο πρωθυπουργός του Μπ. Νετανιάχου στην Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, εμμέσως παραδέχτηκε την αδυναμία του, ένα χρόνο τώρα,  να νικήσει τη Χαμάς, εφόσον με περισσό θράσος δήλωσε ότι ο πόλεμος αυτός μπορεί να τελειώσει μόνο αν παραδοθεί η Χαμάς. Παρόλο λοιπόν που η  πολεμική του μηχανή επιδίδεται σε αδιάκριτες και μαζικές δολοφονίες,  σε σκόπιμη στόχευση εγκαταστάσεων υγειονομικής περίθαλψης, αλλά και καταυλισμών προσφύγων και σχολείων και ακολουθείται μια πολιτική πείνας και αποκλεισμού, ο λαός της Παλαιστίνης δεν υποκύπτει. Γιατί  φυσικά το Ισραήλ  με τον παλαιστινιακό λαό πολεμά και ας  κατονομάζει ως εχθρό του τη Χαμάς. Την οποία με κάθε λόγο και καταγγελία του την ταυτίζει με το λαό της Γάζας, ακυρώνοντας στην πράξη την κατηγορία του χαρακτηρισμού της σαν τρομοκρατικής οργάνωσης, ομολογώντας ότι αντιμετωπίζει ως τρομοκράτες όλον τον παλαιστινιακό λαό.  Κι αν όλες οι αντιστασιακές οργανώσεις στην Παλαιστίνη έχουν ισλαμικά χαρακτηριστικά είναι γιατί η ίδια η Δύση, με προεξάρχουσες τις ΗΠΑ, δεν άφησε άλλη επιλογή στους λαούς του ισλαμικού κόσμου, αφού βοήθησε στην απαξίωση και διάλυση κάθε κομμουνιστικής ή αριστερής επιλογής.

          Επειδή όμως είναι οι άνθρωποι και  όχι τα όπλα που συνεχίζουν να παραμένουν καθοριστικοί για την έκβαση μιας σύγκρουσης,  γι’ αυτό και  δεν μπορεί να ανεχτεί το Ισραήλ τη βοήθεια και την προστασία του λαού προς τις δυνάμεις αντίστασης. Οι πράξεις αντίστασης  που εμπόδισαν την ισχυρή στρατιωτική μηχανή του Ισραήλ να κυριαρχήσει στηρίζονται κάθε φορά στην λαϊκή υποστήριξη και συνεργασία. Η τεχνολογία, όσο εξελιγμένη ή θανατηφόρα κι αν είναι, δεν μπορεί να νικήσει μια αποφασιστική λαϊκή αντίσταση, γιατί  οι αντιστασιακοί αντλούν τη δύναμή τους από τις συμπάθειες και τη συνεργασία του λαού. Οι θριαμβολογίες για τη δολοφονία του αρχηγού της Χεζμπολάχ, του  Νασράλα υποτιμούν καταστροφικά το θάρρος του λαού του οποίου η υποστήριξη στην αντίσταση και η προθυμία για θυσίες δεκαετίες τώρα αποδεικνύεται ότι γίνονται ισχυρότερες. Ακόμη και ελλείψει ενός συνεκτικού πολιτικού προγράμματος, ο λαός της Μέσης Ανατολής δεν αμφέβαλλε ποτέ για την ανάγκη να αντισταθεί στην ξένη κατοχή, κι αρνείται να εκφοβιστεί από τα σύνεργα υψηλής τεχνολογίας και την εκπληκτική φονικότητα των αμερικανικών όπλων με τα οποία είναι εξοπλισμένοι οι Ισραηλινοί.  

         Φυσικά, πίσω από αυτήν την χωρίς έλεος πολεμική μηχανή βρίσκεται η αυτοκρατορία των ΗΠΑ μαζί με όλη τη …δημοκρατική Δύση. Οι ΗΠΑ  και οι συν αυτώ, με πολλούς τρόπους, επέτρεψαν στο Ισραήλ να προωθήσει ένα δόγμα σύμφωνα με το οποίο του  επιτρέπεται να σκοτώνει με όσους ανθρώπους επιθυμεί με ατιμωρησία στο όνομα της «αυτοάμυνας» ή της δολοφονίας των «τρομοκρατών». Το Ισραήλ όμως δεν σκοτώνει όλους αυτούς τους ανθρώπους επειδή δέχτηκε επίθεση, το Ισραήλ σκοτώνει όλους αυτούς τους ανθρώπους επειδή του δόθηκε μια δικαιολογία. Το Ισραήλ πάντα ήθελε να αρπάξει περισσότερη γη και να εξαλείψει τους πληθυσμούς που του αντιτίθενται. Αυτό λοιπόν που γίνεται τώρα και στο  Λίβανο  είναι το προϊόν δεκαετιών πολιτικής των ΗΠΑ και του Ισραήλ που κανονικοποιούν τη δολοφονία ως νόμιμη πολιτική, αλλά με την προϋπόθεση  ότι θα το κάνουν μόνο αυτοί. Και φυσικά δεν έχει σημασία πόσοι άνθρωποι πεθαίνουν στοχεύοντας  να σκοτώσουν τους «κακούς».

          Αφού παρακολουθήσαμε τους Ισραηλινούς να καταστρέφουν ολόκληρη τη Γάζα, τώρα βλέπουμε να κάνουν το ίδιο και στο Λίβανο, αφήνοντας όλη την περιοχή να τιναχτεί στον αέρα από την τερατώδη κρατική μηχανή του Ισραήλ, για το οποίο προσποιούμαστε ότι είναι μια αξιοσέβαστη χώρα. Και βλέπουμε αυτή την καταστροφή σε πραγματικό χρόνο και γι’ αυτό δεν έχουμε ούτε καν τη δικαιολογία, για την απραξία μας, της άγνοιας που μπορούσαν να έχουν οι άνθρωποι στο παρελθόν.

           Όσο όμως  η Δύση και κυρίως οι ΗΠΑ, πέρα από τα λόγια ανησυχίας ή συμπαράστασης στους αμάχους, συνεχίζουν να διευκολύνουν το Ισραήλ ποικιλοτρόπως, διπλωματικά και κυρίως στρατιωτικά με χρηματοδοτήσεις και ανανέωση του στρατιωτικού εξοπλισμού του, τόσο μεγαλώνει και ο κίνδυνος για τους αμάχους της Δύσης να μην παρακολουθούν πια τον πόλεμο μόνο από τις οθόνες τους, αλλά αυτός να βρίσκεται παντού όπου κι αν κοιτάξουν, και στον τόπο τους. Θα πρέπει συνεχώς και αδιαλείπτως οι λαϊκές αντιδράσεις σ’ αυτήν τη σφαγή να είναι μαζικές και έντονες. Κι επειδή είναι οι κυβερνήσεις των αστικών δημοκρατιών με τα όμορφα λόγια περί ελευθερίας και δημοκρατίας που ενισχύουν το Ισραήλ, το λαϊκό κίνημα κάθε χώρας θα πρέπει να έχει την Παλαιστίνη ως αφετηρία στον αγώνα του και έμπνευση για τους δικούς του εσωτερικούς αγώνες. Γιατί η Παλαιστίνη είναι ένα από τα μέτωπα όπου αντιμετωπίζεται ο ιμπεριαλισμός, ο καπιταλισμός και η αποικιοκρατία και κάθε κίνημα αλληλεγγύης για την Παλαιστίνη πρέπει να σχετίζεται με την εσωτερική κατάσταση στην κάθε χώρα, η οποία επηρεάζει και καθορίζει εν πολλοίς και την εξέλιξη του πολέμου.

           Η διαμαρτυρία επομένως  που έγινε από Εργατικά Κέντρα, σωματεία και συνδικάτα στα διυλιστήρια της Motor Oil  στους Αγ. Θεοδώρους κατέδειξε στη στενή σχέση των καπιταλιστικών συμφερόντων με τους ιμπεριαλιστικούς στόχους.  ¨Όταν λοιπόν υπάρχει οργανωμένο και μαζικό λαϊκό κίνημα, ο αντικαπιταλιστικός και αντιιμπεριαλιστικός αγώνας στο εσωτερικό της κάθε χώρας στρέφεται ενάντια στην κυρίαρχη εξουσία και μπορεί να μπλοκάρει  την  αποστολή στρατιωτικών καυσίμων στο Ισραήλ ή τη χρησιμοποίηση αμερικανικών βάσεων για στρατιωτικές ενέργειες στη Μ. Ανατολή. Και είναι μ’ αυτό τον τρόπο που δείχνεται η έμπρακτη αλληλεγγύη στον αγώνα του παλαιστινιακού λαού.  

          Ο Μπ. Νετανιάχου διέταξε το βομβαρδισμό στην Βηρυτό ενόσω  ήταν στον ΟΗΕ, σκοτώνοντας εκατοντάδες αμάχους με την ελπίδα να σκοτωθεί ένας άνθρωπος, ο ηγέτης της Χεζμπολαχ. Κι από κοντά, στο ρόλο τους,  οι ηγέτες της Δύσης προσποιούνται τους ανήσυχους, χωρίς να παραλείπουν να  δικαιολογούν  το Ισραήλ. Οι οποίοι δημοκρατικοί ηγέτες μας δεν θα μπορούσαν να ενισχύσουν καμιά προπαγάνδα χωρίς τα μέσα ενημέρωσης που είναι εξίσου συνένοχα μ’ αυτούς που ρίχνουν τις βόμβες στους αμάχους και παρουσιάζουν του Ισραηλινούς σαν μαχητές της ελευθερίας. Οι ΗΠΑ και οι δορυφόροι τους, μαζί και η δική μας κυβέρνηση, θα μπορούσαν να χαλιναγωγήσουν το Ισραήλ, γιατί στην πραγματικότητα οι στρατιωτικές επιχειρήσεις και η ίδια η ύπαρξη του Ισραήλ εξαρτώνται πλήρως από τη στρατιωτική υποστήριξη των ΗΠΑ. Αντίθετα όλοι τους παριστάνουν ότι κάνουν εκκλήσεις στο Ισραήλ για αυτοσυγκράτηση, επειδή δεν θέλουν πραγματικά να τελειώσουν αυτές οι φρικαλεότητες. Όλη η δημοκρατική Δύση, και η δική μας κυβέρνηση που επαίρεται για τη συνεργασία με το κράτος τρομοκράτη,  συμμετέχει πρόθυμα σ’ αυτήν την αιματοχυσία και μπορούμε όλοι να το δούμε, αρκεί να αγνοήσουμε τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα που λένε και παρακολουθήσουμε τις πράξεις τους.

           Σ’ αυτόν τον κενό κόσμο περίσσεψαν τα ωραία συναισθήματα και λόγια. Να βομβαρδίζονται τα παιδιά της Μ. Ανατολής λέγοντας η δημοκρατική Δύση ότι υποστηρίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και το δικαίωμα της αυτοάμυνας. Καιρός να πάψουμε να ακούμε τις κενές αφηγήσεις και να παρακολουθήσουμε τις πραγματικές υλικές κινήσεις της πολεμικής μηχανής, των στρατευμάτων, των πόρων και του πλούτου, για να κατανοήσουμε τι συμβαίνει και να αναγνωρίσουμε ποιοι συμπεριφέρονται πραγματικά σαν  αληθινά τέρατα.