ΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ ΟΧΕΤΟΣ

Στο πενηντάλεπτο  βίντεο, στο οποίο  η ηλεκτρονική εφημερίδα «ΣΤΟ ΝΗΣΙ» κατέγραψε αντιδράσεις  κάποιων κατοίκων της Λέσβου προς εξαθλιωμένους ανθρώπους μέσα σε μια φουσκωτή βάρκα στο λιμάνι της Θερμής, μοιάζει να αποτυπώνεται στο λόγο και τη συμπεριφορά αυτής της ομάδας  αφτιασίδωτος ο φασισμός,  που τολμά πια χωρίς προσχήματα να εκδηλώνεται. 

       Κι όσο  η κυρίαρχη εξουσία χρησιμοποιεί φασιστική προπαγάνδα, φασιστικές πρακτικές, τόσο λιγότερο χρησιμοποιείται ο όρος φασισμός για να περιγράψει αυτές ή  ένα κόμμα ή μια κυβέρνηση. Βρίσκεται πάντα ένα καλό πολιτικό επιχείρημα για να θεωρηθεί πως αυτός ο όρος, ο φορτωμένος με τέτοια ανήκουστα εγκλήματα, είναι ακατάλληλος και προτιμώνται όροι όπως ακροδεξιά, εθνικισμός, ριζοσπαστισμός κλπ. ενώ η έννοια του πατριωτισμού δεινοπαθεί και ο όρος ασφάλεια έχει την τιμητική του.

          Και στη χώρα μας  η κυβέρνηση σαν εθνικό καθήκον παρουσιάζει την φασιστικής εμπνεύσεως  πολιτική της, που εφαρμόζει  στους εξαθλιωμένους των πολέμων. Κι από κοντά αποθρασύνθηκαν κάθε είδους φασιστοειδή, όπως οι πρωταγωνιστές στο βίντεο, που αισθάνονται πια αρκετά προστατευμένα από την κεντρική εξουσία για να ξεμυτίσουν τα θρασύδειλα και να σκορπίσουν το δηλητήριό τους.  

         Ο νέος φασισμός διαμορφώνεται μέσα στο συγκεκριμένο πλαίσιο της εποχής μας. Πριν απροκάλυπτα καταλάβει την εξουσία, ο φασισμός αρχίζει και αναγνωρίζεται σε κείνη τη στάση ζωής η οποία βασίζεται σ’ ένα αποκαλυπτικό και βάρβαρο όραμα του κόσμου που απαιτεί ανελέητο πόλεμο για να εξοντωθεί ένας κακός και πονηρός εχθρός ο οποίος θέτει σε κίνδυνο την επιβίωση ενός έθνους ή ενός πολιτισμού. Εύκολος στόχος στις μέρες μας, κι ακίνδυνος για την εξουσία της κυρίαρχης τάξης, οι πρόσφυγες και μετανάστες. Η ίδια η κυβέρνηση, εξυπηρετώντας τους ευρύτερους ιμπεριαλιστικούς στόχους, φαίνεται απρόθυμη να ασκήσει πολιτική με τα διπλωματικά μέσα που και το αστικό καθεστώς έχει στη διάθεσή του και  ανοίγει το δρόμο για εξάλειψη δικαιωμάτων και ελευθεριών. Κι αν με εθνικιστικές μεγαλοστομίες στοχοποιεί σαν μέγιστη απειλή τους εξαθλιωμένους των πολέμων είναι γιατί θεωρεί πως δεν τη συμφέρει ούτε να διαμαρτυρηθεί στην ΕΕ για την υποχρέωση που έχει  αναλάβει με  κανονισμό του Δουβλίνου  να σταματά τις μεταναστευτικές ροές  ούτε να αντιδρά στο ΝΑΤΟ που δημιουργεί τις στρατιές προσφύγων με τις επεμβάσεις του, στις οποίες συμμετέχει και η χώρα ποικιλοτρόπως και όχι και τόσο αφανώς πια.

      Σ΄ όλη την Ευρώπη  όλο και διευρύνεται η εξοικείωση με φασιστικές πρακτικές, καμουφλαρισμένες σε δράσεις για προστασία του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής, για υποστήριξη  δικαιωμάτων, για εξασφάλιση ποιότητας ζωής που απειλούνται από τους εξαθλιωμένους, οι οποίοι κατηγορούνται για την απροθυμία τους να αφομοιωθούν πολιτιστικά. Κι έτσι η  επιστροφή στον έλεγχο των συνόρων δικαιολογείται να βρίσκεται στο στόμα όλων των πολιτικών ηγετών απελευθερώνοντας εθνικιστικές φωνές που θρασύτατα κραυγάζουν για  εθνικό καθήκον και φυλετική καθαρότητα.

           Αυτές τις μέρες πάνω στον Έβρο και στα νησιά του Αιγαίου η κυβέρνηση με τις ενέργειές της στήνει παραμάγαζα πατριδοκαπηλίας με εκκλήσεις για εθνική ομοψυχία και  ιαχές πολεμικές εναντίον εξαθλιωμένων, επιτρέποντας τον  φασιστικό οχετό να πλημμυρίσει όλη την χώρα. Με άναρθρες κραυγές και μιμήσεις πολεμικών αλαλαγμών αποκρύπτεται η αντιλαϊκή και κατασταλτική πολιτική που εφαρμόζεται και τα καπιταλιστικά συμφέροντα  που την επιβάλλουν εδώ και χρόνια.  Από κοντά και τα ΜΜΕ που βρήκαν ευκαιρία να παρουσιάσουν σαν προσομοιώσεις πολέμου τις επιθέσεις εναντίον των εξαθλιωμένων. Θεαματικές κινήσεις στήριξης προς τις δυνάμεις ασφαλείας στον Έβρο εκθειάζονται, όπως της  ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ που θριαμβευτικά ανακοινώνει πως στέλνει τρόφιμα και αναλώσιμα στους φύλακες στα σύνορα, χωρίς ν’ αντιλαμβάνονται πως εξευτελίζεται ένα κράτος που δεν μπορεί να εξασφαλίσει  ούτε τη διατροφή των οργάνων του.   

         Ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης με τους επικεφαλής των τριών θεσμών της ΕΕ, που ευθύνεται για τη δημιουργία του προβλήματος, σε ρόλο στρατηγού που θριαμβευτικά επιδεικνύει την νίκη του, δεν εφείσθη κατηγοριών εναντίον της Τουρκίας  στην περιοδεία του στον Έβρο, την ίδια στιγμή που καμιά διπλωματική κίνηση εναντίον της δεν έχει κάνει. 

Προς το παρόν μοιάζει να έχει το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα η πολιτική του. Και όχι δεν είναι η αναχαίτιση του …εχθρού με την μορφή των εξαθλιωμένων.  Όπως ο Ερντογάν τους χρησιμοποιεί για να εκβιάσει την ΕΕ, το ίδιο κάνει και ο Κ. Μητσοτάκης σε μικροπολιτικό όμως επίπεδο. Κτίζει το φασισμό στην κοινωνία πάνω σε κοινωνικά στρώματα που μοιάζουν καταδικασμένα στις στερήσεις και νιώθουν κοινωνική ταπείνωση έχοντας πληγεί από την κρίση υλικά και πολιτικά. Χρησιμοποιώντας λοιπόν τους εξαθλιωμένους σαν εισβολείς που απειλούν την ασφάλεια και …κανονικότητα, εκβιάζει συνειδήσεις και καταρρίπτει αναστολές στους πιο μικρόψυχους κατοίκους αυτής της χώρας, οι οποίοι παίρνουν το σύνθημα από το λόγο και το έργο της κυβέρνησης για να επιδείξουν ακραίες ρατσιστικές συμπεριφορές πασπαλισμένες με ολίγον από πατριωτισμό. Αυταπατώνται ή εξαπατούν πως προπηλακίζοντας και βρίζοντας υπερασπίζονται την ζωούλα τους σε μια πατρίδα που τους έχει ανάγκη, ενώ άλλο ρόλο δεν  τους δίνεται από κείνο των μαντρόσκυλων που υπερασπίζονται συμφέροντα της άρχουσας τάξης. Η εικόνα της πολιτικής μας ηγεσίας.

       Το θέμα της μετανάστευσης, δείχνει σήμερα ότι δεν είναι σε καμία περίπτωση μια «μεταναστευτική» κρίση, αλλά μια πολιτική κρίση και  μία από τις συνέπειές της είναι το κλείσιμο των συνόρων για επιλεγμένες ομάδες ανθρώπων, φτωχών και κατατρεγμένων από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.

Η πολιτική του κλεισίματος, της υπεράσπισης μιας αμφισβητούμενης ασφάλειας μας κάνει να ξεχνάμε ότι το πρόβλημα έγκειται στη λειτουργία ενός συστήματος που βασίζεται στον ταξικό διαχωρισμό, στην εκμετάλλευση και στη μονοπώληση του πλούτου. Η άνοδος των αντιδραστικών πολιτικών και των εθνικισμών που ξαναγεννιούνται στην Ευρώπη με κραυγές προσπαθεί  να καλύψει τη θλιβερή πραγματικότητα ενός βαθιά άνισου κόσμου.