ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΚΑΙ ΨΕΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΦΡΙΚΗ

 

Ατέλειωτους μήνες το Ισραήλ έχει αφήσει τους κατοίκους της Γάζας να λιμοκτονούν, με την …διακριτική βοήθεια και ευγενική ανοχή των καπιταλιστικών δημοκρατιών της Δύσης. Οι οποίες δημοκρατίες επικαλούμενες αντισημιτισμό αντιμετωπίζουν με σκληρή καταστολή  τις λαϊκές  διαμαρτυρίες ενάντια σ’  αυτή τη γενοκτονία, καθώς   αυξάνονται σ’ όλο τον κόσμο. Ενδεικτικό για την αγριότητα της καταστολής  των υποστηρικτικών στην Παλαιστίνη κινητοποιήσεων και κυρίως της προσπάθειας νομιμοποίησης  της απαγόρευσής τους είναι ο χαρακτηρισμός από τις Βρετανικές αρχές ως τρομοκρατικής της οργάνωσης Palestine Action και της σύλληψης στο Λονδίνο κοντά 500 υποστηρικτών της που διαδήλωναν με την αιτιολογία της εκδήλωσης υποστήριξης σε απαγορευμένη οργάνωση.

       Συγχρόνως, καθώς  η ίδια η Γάζα έχει μετατραπεί σε κρανίου τόπος, καθώς χιλιάδες παιδιά ή πέθαναν από την πείνα ή σφαγιάστηκαν από τις ισραηλινές βόμβες  ο υποκριτικός ανθρωπισμός των ηγετών της Δύσης προσποιείται ότι στέλνει βοήθεια στους κατατρεγμένους.

        Ο δικός μας πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης, με το θράσος που περισσεύει σε όλους τους αλαζόνες ηγέτες της Δύσης, μας πληροφορεί σε ανάρτησή του για τις ρίψεις ειδών διατροφής στη Γάζα με σκάφη της πολεμικής αεροπορίας και δεν ξεχνά να διαβεβαιώσει για την ανάληψη πρωτοβουλιών «για την άμεση διακοπή των εχθροπραξιών» και «ανεμπόδιστη ροή ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα». Κι έτσι παραδέχεται ότι η πείνα είναι ένα θεμιτό όπλο πολέμου και παρά τα ηχηρά λόγια, στην πραγματικότητα περιφρονεί αυτός και οι ομόλογοί του όλες τις  απαγορεύσεις του διεθνούς δικαίου για προσάρτηση εδαφών, αναγκαστική μετακίνηση ανθρώπων και χρήση λιμού ως όπλο. Και βέβαια η  κυβέρνηση της αστικής μας τάξης στην προσπάθειά της να εξασφαλίσει κάποια πλεονεκτήματα στα συμφέροντά της  δεν σταματά να προωθεί συνεργασίες στην ενέργεια και άμυνα   με το Ισραήλ, όπως το Πρόγραμμα Αμυντικής Συνεργασίας.

       Αν και η ασφαλής και επείγουσα πρόσβαση της ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα είναι σίγουρα σημαντική, όμως ο τρόπος που γίνεται δεν δείχνει παρά την υποκρισία των ηγετών για να μπορέσουν να δικαιολογηθούν που έχουν επιτρέψει τα συνεχιζόμενα εγκλήματα πολέμου  κατά των Παλαιστινίων. Υπάρχουν μαρτυρίες για Παλαιστίνιους που σκοτώθηκαν και για εκατοντάδες που τραυματίστηκαν από πακέτα βοήθειας που ρίχτηκαν από τον αέρα. Στην πραγματικότητα οι ρίψεις από αέρος δίνουν πολύ λίγη βοήθεια, ενώ χιλιάδες φορτηγά βοήθειας περιμένουν στα σημεία διέλευσης και  εμποδίζονται από το Ισραήλ να εισέλθουν στη Γάζα.  

       Στις διακηρύξεις των ηγετών της Δύσης και στα δυτικά μέσα ενημέρωσης  επιδιώκεται η παρουσίαση της κατάστασης  της Γάζας ως αποτέλεσμα ανθρωπιστικής κρίσης να σβήσει τις πολιτικές και ιστορικές ρίζες του πολέμου, συμπεριλαμβανομένης της ιστορικής συνενοχής της Ευρώπης και ΗΠΑ,  συνολικά της Δύσης. Γι’ αυτό και οι Ευρωπαίοι ηγέτες τονίζουν συνεχώς το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα. Παρόλο που  οι αναφορές μαρτύρων από το εσωτερικό της Γάζας κάνουν λόγο για συνεχή βομβαρδισμό, θανάτους αμάχων και εκτοπισμό, στέρηση προμηθειών τροφίμων, νερού, καυσίμων και άλλων ειδών πρώτης ανάγκης. Εθελοτυφλούμε αν αντιμετωπίζουμε τη Γάζα μόνο σαν μια ανθρωπιστική κρίση. Αυτό που συμβαίνει εκεί είναι μια πολιτικά επικυρωμένη επίθεση στο όνομα μάλιστα της δικαιοσύνης, της ασφάλειας και του «ποτέ ξανά», στοχευμένη σε πολιτικές υποδομές και ανθρώπους οι οποίοι τιμωρούνται γιατί κατοικούν σε λάθος τόπο και  λόγω δεκαετιών κατοχής και αποκλεισμού αδυνατούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπ. Νετινιάχου ανυποχώρητος μαζί με το υπουργικό συμβούλιο ασφαλείας του Ισραήλ  υπερασπίζεται το σχέδιο κατάληψης της πόλης της Γάζας, σαν τον καλύτερο τρόπο τερματισμού του πολέμου. Και όλα αυτά  με την υποστήριξη της Δύσης, παρά τις χλιαρές, γενικές δηλώσεις των ηγετών της. Εξάλλου  η συνεργασία με το Ισραήλ γίνεται επ’ ωφελεία και της Δύσης, τόσο για προώθηση ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών όσο και οικονομικών συναλλαγών.  Πανεπιστήμια συνεργάζονται σε έρευνες, ΗΠΑ και ΕΕ χρηματοδοτούν εξοπλιστικές  εταιρείες,   όλα να κατευθύνονται στην πολεμική ενίσχυση του Ισραήλ. 

        Το Ισραήλ όμως θα πνιγεί  στα δικά του ψέματα, μαζί με τους ηγέτες της Δύσης Το Ισραήλ χρησιμοποιεί συνεχώς λέξεις όπως «εκκένωση» ή «μετεγκατάσταση», για να μην παραδεχτεί  την αναγκαστική και παράνομη εκτόπιση του παλαιστινιακού λαού. Η Δύση  δικαιολογεί τις θηριωδίες του κράτους δολοφόνου  μιλώντας για αυτοάμυνα. Κι επειδή η πραγματικότητα τους διαψεύδει, γι’ αυτό και ο ισραηλινός στρατός  δολοφονεί δημοσιογράφους, σχεδόν 260 από την αρχή της εθνοκάθαρσής τους, για να μην μεταδίδουν πληροφορίες για τα εγκλήματά τους.  Και κάθε φορά καταφεύγει σε δικαιολογίες  κατηγορώντας τους  σαν τρομοκράτες της Χαμάς, όπως  τον 28χρονο δημοσιογράφο του Al Jazeera Άνας αλ Σαρίφ που τον δολοφόνησε σε μια βάναυση προσπάθεια να αποσιωπήσει την αλήθεια. Και η Δύση με τις δημοσιογραφικές της ενώσεις και τις διακηρύξεις της για την ελευθερία της έκφρασης σιωπά ένοχα.

        Αυτή η γενοκτονία είναι μια αδιάκοπη προσβολή της νοημοσύνης μας. Τα ψέματα που το Ισραήλ και οι υποστηρικτές του πρέπει να προσποιούνται ότι πιστεύουν γίνονται τόσο γελοία που η υποστήριξη του Ισραήλ αποτελεί πλέον πράξη δημόσιας ταπείνωσης και αυτοεξευτελισμού. Τα δικά τους ψέματα βλάπτουν τη δημόσια εικόνα τους που υποτίθεται προορίζονται να προστατεύσουν. Και όταν, όπως στα χιτλερικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, αποκαλυφτεί όλη η φρίκη στο νεκροταφείο της Γάζας κανένας ειδικός, πολιτικός, δημοσιογράφος, απλός πολίτης δεν μπορεί να  ισχυρίζεται ότι  δεν ήξερε.  Όλοι ξέρουν. Ξέρουν ότι το Ισραήλ λέει ψέματα.

        Το Ισραήλ δεν μπορεί να εκμεταλλεύεται το ολοκαύτωμα των Εβραίων για να δικαιολογεί τα αποτρόπαια  εγκλήματά του. Και ούτε είναι καν λογικός συμβιβασμός οι υποκριτικές προτροπές ευρωπαίων πολιτικών προς τον Νετανιάχου για σεβασμό διεθνών νόμων και προστασία της ζωής των αμάχων. Δεν μπορεί να γίνεται αποδεκτό ότι η έκθεση ενός άμαχου πληθυσμού σε βομβαρδισμούς, αποκλεισμούς και εντολές έξωσης μπορεί να είναι δίκαιη και θεμιτή.

      Η ιστορία δεν ξεκινά στις 7 Οκτωβρίου 2023. Ο αναγκαστικός εκτοπισμός έχει γίνει μέρος της ζωής των Παλαιστινίων από την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ μετά τον Δεύτερο Πόλεμο και συνέβαλε αποτελεσματικά στην επέκταση των οικισμών και την προσάρτηση παλαιστινιακών εδαφών από το Ισραήλ. Αυτό που συμβαίνει πρέπει να τοποθετηθεί στο ευρύτερο ιστορικό πλαίσιο του αποικισμού και της αντιαποικιακής αντίστασης και είναι στρουθοκαμηλισμός οποιοσδήποτε στη Δύση να εκπλήσσεται που οι συνθήκες απόλυτης βίας, κυριαρχίας, ασφυξίας και ελέγχου εκ μέρους του Ισραήλ μπορεί να παράγουν με τη σειρά τους βία που αντιστέκεται.Η Γάζα έχει γίνει ένα νεκροταφείο για παιδιά, οι σκοτωμοί συνεχίζονται κάθε μέρα, και ο λιμός εξοντώνει έναν ολόκληρο λαό. Σε έναν λογικό και δίκαιο κόσμο, αυτό θα ήταν αφόρητο και απαράδεκτο για όλους μας. Αντ' αυτού,  σ’ έναν καπιταλιστικό κόσμο που τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα προηγούνται, η αλληλεγγύη με την Παλαιστίνη και οι προσπάθειες για την καταπολέμηση της βίας κατά των αμάχων φιμώνονται και καταπιέζονται ολοένα και περισσότερο. 

         Το δημόσιο αίσθημα όμως έχει στραφεί ανεπανόρθωτα εναντίον του κράτους δολοφόνου και των απανταχού της γης συνεργατών του καθώς τα μάτια των ανθρώπων ανοίγουν στην αλήθεια για το τι συμβαίνει στη Γάζα. Και όσο το ανείπωτο έγκλημα  θα αποκαλύπτεται  όλο και περισσότεροι απολογητές αυτής της φρίκης θα προσπαθούν να διασώσουν ό,τι έχει απομείνει από την κουρελιασμένη αξιοπιστία τους. Η αλήθεια αρχίζει σιγά σιγά να γίνεται κατανοητή. Οι λαοί συνεχίζουν να πιέζουν, συνεχίζουν να αγωνίζονται, συνεχίζουν να αντιστέκονται.