Στο ρ/σ του Flash 96 την Τρίτη 10 Ιανουαρίου έγινε κατάληψη από ομάδα νέων που ήθελαν να δημοσιοποιήσουν σε ευρύτερα σύνολα του πληθυσμού τις θέσεις των δικαζόμενων για συμμετοχή στον Επαναστατικό Αγώνα. Το ηχογραφημένο μήνυμα, κοντά μιάμιση ώρα, μεταδόθηκε με τις απαραίτητες διαφημίσεις που παρενέβαλε ο ρ/σ.
Η πανταχού παρουσία των μέσων ενημέρωσης, που κατηγορούνται για «βιασμό» των μαζών από την καθεστωτική προπαγάνδα, για συγκεκαλυμμένη χειραγώγησή τους, για τη λειτουργία τους ως μηχανισμοί φυγής, για την ίδια τη φύση της δύναμής τους επιβεβαιώνει την παραδοχή ότι τα ΜΜΕ και γενικά η επικοινωνία είναι μια εξουσία που ασκείται επί όλων μας.
Συνέπεια αυτής της παραδοχής είναι η βεβαιότητα ότι μόνο μια νέα επικοινωνιακή τάξη θα μπορούσε να τα καταπολεμήσει. Μέχρι βέβαια αυτή να επικρατήσει οι αντίπαλοι του συστήματος θεωρούν ότι αν υπάρχει η δυνατότητα να ελέγχουν οι ίδιοι τα Μέσα μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν προς το δικό τους συμφέρον. Η κατάληψη του ρ/σ φαίνεται πως αυτή την αντίληψη αντανακλά.
Μόνο που στο ηχογραφημένο μήνυμα ο ρ/σ παρενέβαλλε διαφημίσεις, με αποτέλεσμα το ίδιο το μήνυμα, όσο επαναστατικό κι αν ήταν το περιεχόμενό του, σχεδόν ακυρωνόταν. Εντάχτηκε κι αυτό το μήνυμα στην πληθώρα των συνεντεύξεων, δημοσκοπήσεων, αναλύσεων σημαντικών γεγονότων ή απλώς ψευδογεγονότων, ισοπεδώθηκε με τα άλλα που προηγήθηκαν η ακολούθησαν στο ρ/σ , σχεδόν χάνοντας τις διαφορές του.
Η απόλυτη διαμεσολάβηση της πραγματικότητας μέσα από τα μέσα ενημέρωσης δεν ακυρώθηκε από τη μετάδοση του μηνύματος, ίσα ίσα που ενισχύθηκε.
Συγχρόνως έδωσε την ευκαιρία και στον ρ/σ να αναδείξει την προσαρμοστικότητα του και να φανεί πως δίνει βήμα σε κάθε κοινωνική ομάδα σεβόμενος την ελευθερία της έκφρασης του καθενός. Δεν είναι δευτερεύουσας σημασίας η προσπάθεια του ρ/σ να πείσει ότι δεν έχει καμιά σχέση με την κινητοποίηση της αστυνομίας. Διασώζει το κύρος του ως ελεύθερου ραδιοσταθμού κι επομένως την αντικειμενικότητά του, με άμεση συνέπεια την ενίσχυση της πειθούς του.
Η πανταχού παρουσία των μέσων ενημέρωσης, που κατηγορούνται για «βιασμό» των μαζών από την καθεστωτική προπαγάνδα, για συγκεκαλυμμένη χειραγώγησή τους, για τη λειτουργία τους ως μηχανισμοί φυγής, για την ίδια τη φύση της δύναμής τους επιβεβαιώνει την παραδοχή ότι τα ΜΜΕ και γενικά η επικοινωνία είναι μια εξουσία που ασκείται επί όλων μας.
Συνέπεια αυτής της παραδοχής είναι η βεβαιότητα ότι μόνο μια νέα επικοινωνιακή τάξη θα μπορούσε να τα καταπολεμήσει. Μέχρι βέβαια αυτή να επικρατήσει οι αντίπαλοι του συστήματος θεωρούν ότι αν υπάρχει η δυνατότητα να ελέγχουν οι ίδιοι τα Μέσα μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν προς το δικό τους συμφέρον. Η κατάληψη του ρ/σ φαίνεται πως αυτή την αντίληψη αντανακλά.
Μόνο που στο ηχογραφημένο μήνυμα ο ρ/σ παρενέβαλλε διαφημίσεις, με αποτέλεσμα το ίδιο το μήνυμα, όσο επαναστατικό κι αν ήταν το περιεχόμενό του, σχεδόν ακυρωνόταν. Εντάχτηκε κι αυτό το μήνυμα στην πληθώρα των συνεντεύξεων, δημοσκοπήσεων, αναλύσεων σημαντικών γεγονότων ή απλώς ψευδογεγονότων, ισοπεδώθηκε με τα άλλα που προηγήθηκαν η ακολούθησαν στο ρ/σ , σχεδόν χάνοντας τις διαφορές του.
Η απόλυτη διαμεσολάβηση της πραγματικότητας μέσα από τα μέσα ενημέρωσης δεν ακυρώθηκε από τη μετάδοση του μηνύματος, ίσα ίσα που ενισχύθηκε.
Συγχρόνως έδωσε την ευκαιρία και στον ρ/σ να αναδείξει την προσαρμοστικότητα του και να φανεί πως δίνει βήμα σε κάθε κοινωνική ομάδα σεβόμενος την ελευθερία της έκφρασης του καθενός. Δεν είναι δευτερεύουσας σημασίας η προσπάθεια του ρ/σ να πείσει ότι δεν έχει καμιά σχέση με την κινητοποίηση της αστυνομίας. Διασώζει το κύρος του ως ελεύθερου ραδιοσταθμού κι επομένως την αντικειμενικότητά του, με άμεση συνέπεια την ενίσχυση της πειθούς του.
Οι σκέψεις αυτές απορρέουν από τους προβληματισμούς που γεννά ο αντίκτυπος που μπορεί να έχουν μηνύματα τέτοιου περιεχομένου σε συνδυασμό με την συνολική δράση των μέσων ενημέρωσης.
Η ομάδα συμπαράστασης στους δικαζόμενους του Επαναστατικού Αγώνα ήθελαν να δημοσιοποιήσουν τις θέσεις των δικαζόμενων, αλλά δεν έλαβαν υπόψη ότι δεν αρκεί στις μέρες μας, της απόλυτα διαμεσολαβημένης πραγματικότητας, το επαναστατικό περιεχόμενο σε ένα μήνυμα όχι για να μεταμορφώσει αυτούς που το λαμβάνουν, αλλά απλώς για να το κατανοήσουν και αποδεχτούν, αφού έχουμε εθιστεί να μη «διαβάζουμε η ακούμε » κατά τρόπο διαφορετικό από αυτόν που μας έχουν υποβάλλει.
Η ομάδα συμπαράστασης στους δικαζόμενους του Επαναστατικού Αγώνα ήθελαν να δημοσιοποιήσουν τις θέσεις των δικαζόμενων, αλλά δεν έλαβαν υπόψη ότι δεν αρκεί στις μέρες μας, της απόλυτα διαμεσολαβημένης πραγματικότητας, το επαναστατικό περιεχόμενο σε ένα μήνυμα όχι για να μεταμορφώσει αυτούς που το λαμβάνουν, αλλά απλώς για να το κατανοήσουν και αποδεχτούν, αφού έχουμε εθιστεί να μη «διαβάζουμε η ακούμε » κατά τρόπο διαφορετικό από αυτόν που μας έχουν υποβάλλει.
Εδώ και χρόνια ΄Μέσα Μαζική Επικοινωνίας που εκπέμπουν ένα μήνυμα μη διαφοροποιημένο, που επιβάλλεται άμεσα από την εξουσία και απευθύνεται αδιακρίτως σε όλους έχουν αποδειχθεί όλο και πιο ατελή ως μέσα πληροφόρησης και χειραγώγησης.
Τα Μέσα Επικοινωνίας δεν συμβάλουν πια στον έλεγχο της κοινωνίας με τον περιορισμό της πληροφόρησης, όσο με την εισαγωγή ενός πολύμορφου όγκου πληροφοριών, που όλες σχεδόν εμφανίζονται με τον ίδιο βαθμό σπουδαιότητας, προσφέροντας μια αποσπασματική και ακατανόητη εν πολλοίς θεώρηση της πραγματικότητας.
Την ίδια στιγμή όμως μέλη απ’ αυτή την ομάδας συνελήφθησαν και προσήχθησαν στη δικαιοσύνη. Το ίδιο το σύστημα χρησιμοποιεί κατά το δοκούν τις λεγόμενες δημοκρατικές ελευθερίες. Η ίδια αυτή ομάδα από τη μια βρήκε τρόπο και μέσο για να εκφράσει τις απόψεις της, από την άλλη δύναμη αστυνομικών κινητοποιήθηκε για τη σύλληψή της.
Φαίνεται πως αυτό που ανησυχεί την καθεστηκυία τάξη δεν είναι η εκφώνηση επαναστατικών μανιφέστων, όσο η τόλμη και αποφασιστικότητα ατόμων ή ομάδων να προβαίνουν σε δράσεις, που ακόμα κι αν είναι συμβολικές, στρέφονται εναντίον της.
Τα Μέσα Επικοινωνίας δεν συμβάλουν πια στον έλεγχο της κοινωνίας με τον περιορισμό της πληροφόρησης, όσο με την εισαγωγή ενός πολύμορφου όγκου πληροφοριών, που όλες σχεδόν εμφανίζονται με τον ίδιο βαθμό σπουδαιότητας, προσφέροντας μια αποσπασματική και ακατανόητη εν πολλοίς θεώρηση της πραγματικότητας.
Την ίδια στιγμή όμως μέλη απ’ αυτή την ομάδας συνελήφθησαν και προσήχθησαν στη δικαιοσύνη. Το ίδιο το σύστημα χρησιμοποιεί κατά το δοκούν τις λεγόμενες δημοκρατικές ελευθερίες. Η ίδια αυτή ομάδα από τη μια βρήκε τρόπο και μέσο για να εκφράσει τις απόψεις της, από την άλλη δύναμη αστυνομικών κινητοποιήθηκε για τη σύλληψή της.
Φαίνεται πως αυτό που ανησυχεί την καθεστηκυία τάξη δεν είναι η εκφώνηση επαναστατικών μανιφέστων, όσο η τόλμη και αποφασιστικότητα ατόμων ή ομάδων να προβαίνουν σε δράσεις, που ακόμα κι αν είναι συμβολικές, στρέφονται εναντίον της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου